Historia Kart Tarota

    Pochodzenie tarota okryte jest tajemnicą. Niektórzy badacze doszukują się jego początków w starożytnym Egipcie, Sumerze, Maroku, a nawet Indiach. Często przyjmowana hipoteza głosi, że tarot stworzyli mędrcy, którzy chcieli wyrazić swoją mądrość w obrazach symbolicznych mogących przetrwać wieki. Być może tak było, ale materiał faktograficzny mówi nam jedynie o tym, że Cyganie przywieźli te karty do Europy przed czternastym wiekiem i używali ich do wróżenia. 

    O ukrytym znaczeniu tarota zaczęli mówić dopiero pod koniec osiemnastego wieku wielcy okultyści francuscy. Jego mądrość tajemną podkreślał w dziewiętnastym wieku Eliphas Levi, a potem Papus (Gerard Encausse) w Tarocie Cyganów. Dzieła Leviego i Papusa nie cieszą się dzisiaj wielkim poważaniem wśród znawców tematu, choć pisma Leviego bez wątpienia miały wpływ na Mathersa i Crowleya. Tarot odgrywał istotną rolę w systemie Złotego Brzasku. Aspiranci uczyli się znaczenia jego symboliki oraz metod wróżenia z niego. Wykorzystywali go do zgłębiania „nieświadomości zbiorowej”, nazywanej czasem „planem astralnym”. Złoty Brzask nauczał, że tarot jest komentarzem do kabały, co nie podobało się ortodoksyjnym kabalistom, którzy ubolewali nad wszelkimi odstępstwami od tradycji chasydzkiej. Nie przyjmowali oni do wiadomości argumentów, że tarot jest ewoluującym narzędziem, które posiada wrodzoną zdolność niepohamowanego rozwoju. Inni krytycy takiego podejścia przeczyli istnieniu jakichkolwiek związków między kabałą a tarotem, powołując się na to, że nie udowodniono związku między żydowskimi twórcami kabały a Cyganami.

    Choć nie da się tego wykazać, można podejrzewać, że zarówno kabała, jak i tarot mają wspólne źródło w starożytnym Egipcie. W przypadku tarota tezę tę wspiera symbol sfinksa znajdujący się na atucie Koła Fortuny w talii średniowiecznej, na długo przed tym jak poznano sfinksa w Europie. Pochodzenie kabały wiąże się z Mojżeszem, który otrzymał wykształcenie w Egipcie, a zgodnie z Biblią stał się najpotężniejszym magiem. Ażeby sprawdzić tę hipotezę, należałoby jednak przeprowadzić studia nad pochodzeniem i wędrówkami Cyganów. Tymniemniej w praktyce trudno jest nie zauważyć związków między kabałą a tarotem. Podobieństwa między nimi są zadziwiające. Wystarczy zauważyć, że na kabalistycznym Drzewie Życia znajduje się dziesięć Sefirotów, podczas gdy tarot składa się z czterech zestawów kart ponumerowanych od 1 do 10. Sefiroty połączone są dwudziestoma dwoma Ścieżkami, a w tarocie występują dwadzieścia dwa atuty. Kabała przyjmuje istnienie Czterech Światów, które odpowiadają czterem kolorom oraz czterem kartom dworskim. Kabała zaczyna się od 0, podobnie Głupiec – pierwsza karta tarota ma numer 0. Można by tak mnożyć argumenty w nieskończoność, cytując liczne podobieństwa między kabałą i tarotem, a oponenci tego podejścia i tak wytłumaczą je na swój sposób. Rzecz w tym jednakże, że ci, którzy zajmują się kabałą i tarotem nazbyt jaskrawie dostrzegają związek między nimi i mówią za Crowleyem: „Jedyną teorią, która z powodzeniem dotyczy tarota, jest ta, która powiada, że jest to wspaniały symboliczny obraz Wszechświata, opierający się na danych ze Świętej Kabały”. (The Book of Thoth) 

    Tarot jest nie tylko symbolicznym wyobrażeniem Drzewa Życia. Jest także wielofunkcyjnym narzędziem i wielowymiarową mapą. Wielu poznaje kabałę dzięki tarotowi, a nie na odwrót. I tak na przykład, w kabale siódmą Sefirą jest Netzach, dziesiątą Malkuth, a łączy je dwunasta Ścieżka wyrażająca relacje zachodzące pomiędzy nimi. Jak można pojąć naturę tych relacji? Ortodoksyjny kabalista rozpocznie od analizy znaczenia litery hebrajskiej Qof. Oznacza ona „tył głowy”, co wyraźnie odnosi się do móżdżku. Natomiast jej wartością liczbową jest 100, liczba posiadająca wiele odpowiedników. Okultyści przyjrzeliby się XVIII atutowi Tarota – Księżycowi, któremu odpowiada ta Ścieżka, zgodnie z zasadą, że symbol wizualny zapewnia głębsze poznanie od intelektualnych abstrakcji. Oczywiście, uzdolniony poszukiwacz mądrości zwróci uwagę na oba te aspekty. Złoty Brzask wykorzystywał 22 atuty tarota w astrologii i przypisywał je 12 znakom astrologicznym, 7 planetom i 3 początkowym elementom Ognia, Powietrza i Wody – odpowiadającym trzem Gunom systemu hinduskiego objaśnionego w Bhagavad-Gicie – zgodnie z systemem Starożytnych. System ten wykazuje się dużą logiczną spójnością, o czym donoszą praktykujący astrologowie.

Więcej na temat historii pochodzenia Kart Tarota i różnych hipotez związanych z powstaniej i ewolucją tej tajemniczej talii kart można znaleźć w dwóch bardzo dobrych książkach w całości poświęconych temu zagadnieniu:

„Biblia szatana” Jan Wiktor Suliga

„TAROT dzieje niezwykłej talii kart” Rafał T. Prinke

Tak na prawdę nie jest jednak istotne kto i gdzie i kiedy stworzył te karty. Ważne jest, że one są i nawet w XXI wieku możemy korzystać tych symbolicznych kluczy wiedzy i mądrości.